احداث مینی پالایشگاه
پالایشگاه های نفت با هدف تبدیل نفت خام و یا میعانات گازی به فرآورده های قابل استفاده توسط مصرف کنندگان ایجاد می شوند . بدون شک دسترسی به منابع خوراک هیدروکربنی، بزرگی و تنوع بازار فرآورده های پالایشگاهی و فناوری های منجر به تولید اقتصادی این محصولات، مهمترین عوامل مؤثر بر مکان احداث پالایشگاه و همچنین ظرفیت آنها می باشند. در گذشته از آنجا که تولید نفت خام از میادین بزرگ با ظرفیت و طول عمر بالا، امکان پذیر بوده است و از سوی دیگر مصرف فرآورده ها در نقاط خاصی از کشور متمرکز شده و همچنین راندمان تولید در فناوری های موجود پایین بوده است. توجیهات کافی برای احداث پالایشگاه های با ظرفیت بالا وجود داشته است. مجموعه عوامل فوق تمایل به بالا بردن ظرفیت واحدهای تولید فرآورده را افزایش داده و اقتصاد متوسط پالایشگاه ها را با افزایش ظرفیت جبران نموده است. نگاهی به گذشته و توقف روند احداث پالایشگاه های بزرگ در کشور و اتفاقات سالهای گذشته نشان دهنده تغییراتی در اتمسفر احداث پالایشگاه می باشد. تغییراتی از قبیل عمومی شدن استفاده از فرآورده ها در کلیه نقاط کشور، رشد جمعیت شهرها و در نتیجه پراکندگی مراکز مصرف، وجود خطوط لوله نفت خام در گسترده بزرگتری از کشور، افت تولید میادین نفت و گاز بسیار بزرگ و لزوم به تولید رساندن میادین کوچکتر در اقصی نقاط کشور، امکان یافتن واردات نفت خام از مبادی خارج از کشور (همانند طرح Swap) و همچنین دستیابی به فناوری های جدیدتر و اقتصادی، توجیهات مناسبی برای احداث پالایشگاه های کوچک و پراکنده در سطح کشور می باشند. به این لیست از دلایل می توان به توجیهاتی نظیر افزایش ضریب اطمینان در امنیت ملی در اثر پراکنده کردن واحدهای تولید فراورده های نفتی را افزود. همچنین در خصوص کشورهای همانند ایران که از وسعت سرزمینی بالایی برخوردارند، پراکنده کردن واحدهای تولید فرآورده با ملاحظه دسترسی به منابع خوراک، منجر به کاهش هزینه های حمل و نقل فرآورده ها می گردد. با ذکر دلایل فوق می توان به برداشت مناسبی از تعریف واحدهای با پالایشگاه های با ظرفیت پایین دست یافت. Mini Refinery واحدهای کوچک تولید فرآورده های پالایشگاهی با ظرفیت ۲۰۰ تا ۲۰۰۰۰ بشکه در روز می باشند که توانایی تولید فرآورده های قابل استفاده توسط مصرف کنندگان نهایی (مطابق با استانداردهای مورد نیاز کشور) را دارا می باشند.
@sabtsherkatamiri